Małe płaszczyzny porozumienia
z wieloma punktami odniesień

Radością przepełniony apostoł święty Paweł pisze do Filipian. Odczuwa potrzebę wyrażenia wdzięczności za okazaną mu pomoc. Lubi tych ludzi, pełnych praktycznych zalet. To Bóg sprawuje chcenie i skuteczne wykonanie (jak pisze w 2 rozdziale i 13 wierszu). Czy Ty też odnajdujesz w swoim życiu kierownictwo Boże?

Czy pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum, strzeże twego serca i twoich myśli?

Czy twoja radość jest wartością trwałą?

Dlaczego zadaję te pytania?

Myślę, że warto się nad nimi zastanowić w progu XXI wieku. Pojawia się w księgarniach wiele poradników i przepisów na sukces. Skromność stała się wadą, trzeba się jej wstydzić. Zapamiętałem takie zdanie:

"Kiedyś dziewczęta czerwieniły się ze wstydu; dzisiaj wstydzą się, że się czerwienią!"

Co proponujesz zrobić, by do naszej społeczności ta "mądrość" nie pasowała?

Rysunek ten ilustruje dwa wersety rozdziału trzeciego: 10 i 11. Może ilustracja ta kojarzy Ci się z innymi miejscami w listach apostolskich lub z ewangeliami?